جوان‌ترین میلیاردر خودساخته خاورمیانه
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۴۵۵۰۰
آفتاب‌‌نیوز :
پاول دورف ۳۸ ساله، موسس و صاحب اپلیکیشن پیام‌رسان تلگرام است. دورف متولد سن پترزبورگ روسیه است و طبق گزارش فوربس، ۱۵.۱ میلیارد دلار ثروت دارد.
بیشتر ثروت دورف از تلگرام به دست آمده که ۷۰۰ میلیون کاربر فعال دارد و ارزش آن ۳۰ میلیارد دلار است. پیش از راه اندازی تلگرام، دورف یک شبکه اجتماعی روسی به نام ف‌کنتاکته را تاسیس کرد که برای او شهرت و ثروت به همراه آورد، اما باعث شد هدف کرملین قرار بگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این سایت باعث شهرت او شد و دورف به عنوان بزرگترین کارآفرین روسیه معروف شد، اما پس از این که حاضر نشد با خواسته مسکو برای فراهم کردن دسترسی به اطلاعات رهبران اعتراضات اوکراین در ف‌کنتاکته موافقت کند، به دردسر سیاسی افتاد.
دورف می‌گوید در آوریل سال ۲۰۱۴ از مقام خود به عنوان مدیرعامل ف‌کنتاکته اخراج شد، زیرا نهاد‌های مورد حمایت دولت روسیه، درصدد کنترل این شبکه برآمدند. گروه "میل. رو| (Mail.Ru) که متعلق به آلیشر عثمانف، الیگارش روسی است، این شبکه را اواخر همان سال به ارزش ۱.۴۷ میلیارد دلار خرید.
سرویس مطبوعاتی عثمانف به بیزنس اینسایدر اعلام کرد ف‌کنتاکته را در دسامبر فروخت و این شبکه اکنون متعلق به شرکت بیمه دولتی سوگاز است.
دورف به نیویورک تایمز گفته است در سال ۲۰۱۴ پس از این که یک گروه ضربت در خانه او ظاهر شدند، مجبور شد مسکو را ترک کند. اما رویارویی دورف با کرملین به ف‌کنتاکته ختم نشد.
تلگرام در سال ۲۰۱۸ پس از این که با درخواست کرملین برای دسترسی به اطلاعات کاربران موافقت نکرد، در روسیه ممنوع شد. در اعتراض به این ممنوعیت، صد‌ها نفر اعتراض کردند و بعضی آنها پلاکارد‌هایی را با تصویر دورف که به شکل یک قدیس نقاشی شده بود، در دست گرفتند. دسترسی به این اپلیکیشن دو سال بعد در روسیه آزاد شد و اکنون، تلگرام در جنگ اوکراین، نقش مهمی ایفا می‌کند.
دورف در پستی در تلگرام قول داد از اطلاعات کاربران اوکراینی حفاظت کند. دورف تبار اوکراینی دارد.
دورف ۳۰ نوامبر در پستی در تلگرام اعلام کرد تلگرام قصد دارد یک کیف رمزارز ایجاد کند. وی افزود: ساخت فرگمنت، پنج هفته طول کشید و پنج نفر از جمله خودم در آن مشارکت داشتند. دورف مدعی شد نام‌های کاربری به ارزش ۵۰ میلیون دلار، در کمتر از یک ماه در فرگمنت خریداری شدند.
دورف در سال ۲۰۱۷ به دوبی نقل مکان کرد و فعالیت‌های تلگرام را به دفتری در مدیا سیتی دوبی منتقل کرد. مقر این پیام رسان پیشتر در برلین بود. وی در دسامبر سال ۲۰۱۷ در مصاحبه با بلومبرگ گفت: نقل مکان به دوبی، راه‌های بهتری برای استفاده او از پول به نفع جامعه فراهم کرد، زیرا این کشور، مالیات بر درآمد شخصی ندارد.
طبق گزارش نسخه روسی فوربس، دورف فوریه سال ۲۰۲۱ شهروندی امارات متحده عربی را کسب کرد. دورف شهروند چهار کشور است. وی ژانویه سال ۲۰۱۸ در توییتر نوشت: بعید است تلگرام هرگز مکانی را مقر دائمی خود بداند.
طبق گزارش سال ۲۰۲۱ خلیج تایمز، دورف ثروتمندترین شخص در امارات متحده عربی است و جوان‌ترین میلیاردر خودساخته در خاورمیانه به شمار می‌رود. دورف با این که ۱.۳ میلیون هوادار در توییتر دارد، اما کسی را دنبال نمی‌کند، اما یک بار، ایلان ماسک را دنبال کرد. دورف ۱۸ مارس در حساب رسمی تلگرام خود مدعی شد هیچ هواپیمای جت شخصی، کشتی تفریحی، خودرو یا خانه‌ای ندارد و برخلاف اکثر میلیاردرهاست.
دورف در پست وبلاگ در سال ۲۰۲۰ علیه سیلیکون‌ولی صحبت کرد و گفت: این منطقه، زندگی فرهنگی محدودی دارد. این پست در پاسخ به فیلمی درباره سیلیکون‌ولی بود که توسط یوری دود ساخته شده و ۴۵ میلیون بازدید در یوتیوب داشت.
دورف در این پست به هفت دلیل برای عدم تمایل به نقل مکان به سیلیکون‌ولی اشاره کرده و گفته بود: آمریکا بهترین مکان برای زندگی یا اداره یک کسب و کار آی‌تی نیست. برنامه نویس‌های محلی، گران بوده و به دلیل جریان پیشنهاد‌ها و ایده‌های بیرونی، قادر نیستند به کار تمرکز کنند. وی آمریکا را یک کشور سیاسی توصیف کرده بود.
از پلتفرم‌های فناوری که تاسیس کرده تا اظهاراتش، دورف با جنجال بیگانه نیست. بخشی از این جنجال، ناشی از ماهیت شبکه‌های اجتماعی است که او ساخته است. به عنوان مثال، طبق بررسی موسسه تحقیقات رسانه خاورمیانه، تلگرام، اپلیکیشن منتخب گروه تروریستی داعش بوده است.
بر اساس گزارش بیزنس اینسایدر، وی در مصاحبه‌ای با شبکه سی ان ان در فوریه سال ۲۰۱۶ گفته بود: ما نمی‌توانیم فناوری پیام‌رسان را برای همه بجز تروریست‌های افراطی، امن کنیم. این فناوری، یا امن است یا امن نیست.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: میلیاردر پاول دورف تلگرام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۴۵۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ کریدورها در خاورمیانه
تین نیوز علی یوسف| اقتصاددان و تحلیلگر امور مالی عمومی :
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، مسیری به طول ۱۲۰۰کیلومتر را که خلیج فارس را از طریق جاده، راه آهن و بنادر به ترکیه وصل می کند، به عنوان «جاده ابریشم جدید» توصیف می کند. «پروژه جاده توسعه» عراق در نهایت تلاش می کند کانال سوئز را در زمینه حمل ونقل از آسیا به اروپا به چالش بکشد. با اختلالات اخیر در عبور کالا از دریای سرخ، سیاستمداران هر دو کشور امیدوارند که کریدور اقتصادی عراق-ترکیه به جایگزین مناسبی برای آن تبدیل شود. به این منظور، بغداد و آنکارا باید ابتدا بر اختلافات سیاسی، مناقشات مربوط به حقوق آب و مسائل امنیتی که می تواند تهدیدی بر پروژه پیشنهادی «جاده توسعه» باشد غلبه کنند؛ پروژه ای که می تواند ده ها میلیارد دلار در سال ارزش داشته باشد. «پروژه جاده توسعه» پس از تکمیل، زمان سفر بین آسیا و اروپا را کوتاه می کند.
در اواخر ماه مارس، نخست وزیر محمد السودانی با رئیس جمهور اردوغان در آنکارا دیدار کرد. این دیدار چند ساعت به طول انجامید و در نهایت اردوغان اعلام کرد که کار «پروژه جاده توسعه» آغاز خواهد شد. با وجود اینکه ترکیه نقش اصلی را در اجرای این پروژه دارد، اما دولت عراق به دنبال مشارکت سایر بازیگران منطقه ای در این پروژه بوده است؛ در درجه اول برای جذب سرمایه گذاری و بودجه، سپس برای ایجاد منافع مشترک اقتصادی و تقویت روابط به عنوان حائلی در برابر درگیری های احتمالی.
این پروژه دارای پتانسیل اقتصادی عظیمی برای عراق در زمینه ایجاد اشتغال، توسعه زیرساخت های حمل ونقل و تامین مواد وارداتی از خارج است. البته ذکری از بازده مالی مستقیم از طریق کارمزد و مالیات به میان نمی آوریم. به گفته احمد الراوی، اقتصاددان، «جاده توسعه در صورت جدیت در اجرا، نمایانگر چشم اندازی بلندپروازانه است و در توسعه زیرساخت های کشور در حوزه حمل ونقل و ایجاد فرصت های شغلی عالی با ایجاد بیش از ۲۵۰ هزار شغل (با تکمیل پروژه) نقش عملی خواهد داشت.» بخشی از «پروژه جاده توسعه» ایجاد یک «کانال خشک» در جنوب عراق است که بندر بزرگ «فاو» را از طریق تونل های غوطه ور به بندر «ام قصر» متصل می کند. این مسیر در مقایسه با حمل ونقل از طریق کانال سوئز، دوهفته در زمان صرفه جویی می کند.
اجرای پروژه ای با چنین مقیاس، به ویژه در عراق، با چالش هایی مواجه است. از آنجا که «جاده توسعه» به تکمیل بندر بزرگ فاو وابسته است، اولین مانع کمبود بودجه بوده است. تاکنون تنها پنج اسکله از ۹۹اسکله ای که پیش بینی شده، ساخته شده است. اگر بودجه در این سطح ضعیف ادامه یابد، تکمیل بندر بزرگ فاو بیش از ۲۰سال طول خواهد کشید. در مورد چالش های منطقه ای، بندر «مبارک» در کویت که در حال ساخت است، قصد دارد ترافیک کشتیرانی را به سمت کویت هدایت کند. کویت با پیش بینی اینکه بندر مبارک قبل از بندر بزرگ فاو به بهره برداری می رسد، تلاش کرده است دولت عراق را متقاعد کند که بندر مبارک را از طریق راه آهن به «جاده توسعه» متصل کند. این کار می تواند بندر بزرگ فاو را به شدت تضعیف کند؛ زیرا کویت کنترل بیشتری بر خطوط کشتیرانی خواهد داشت و مزیت های اقتصادی عراق در «جاده توسعه» را کاهش خواهد داد.
پس از این، هند درگیر برنامه ریزی یک کریدور اقتصادی جدید با عربستان سعودی و امارات است که در آن کالاها به صورت زمینی از طریق اسرائیل به سمت دریای مدیترانه و با دور زدن دریای سرخ منتقل می شوند. این پروژه نیز «پروژه جاده توسعه» را به چالش می کشد. به همین دلیل عراق باید اجرای بندر بزرگ فاو را سرعت بخشد. ایالات متحده مایل است اسرائیل را در اقتصاد کشورهای خلیج فارس ادغام کند و به همین دلیل است که هر کریدور اقتصادی که این کار را انجام دهد، از حمایت آمریکا برخوردار خواهد شد (و در این مورد، به بهای عراق و ترکیه).
عراق باید راه هایی بیابد تا مسیر تجاری خود را جذاب تر از دیگر مسیرها کند. این امر می تواند با آسان تر کردن تجارت در عراق و باز کردن مناطق آزاد تجاری و یکپارچه و ارزان تر و سریع تر کردن انتقال کالا به اروپا از آسیا از طریق عراق انجام شود. عراق جمعیت رو به رشدی دارد که آن را به بازاری باارزش تبدیل می کند. چند بخش توسعه نیافته اند، به همین دلیل است که دولت باید با باز کردن منابع مالی از طریق کاهش تشریفات اداری، رشد بخش خصوصی را تشویق کند. به این ترتیب، مشاغل عراقی نیز می توانند از بازار بزرگ تری به دلیل «جاده توسعه» بهره مند شوند.
عراق باید به تدریج از تکیه بر صادرات نفت برای اقتصاد خود دور شود که «جاده توسعه» یکی از چندین پروژه موردنیاز برای انجام این کار است و مولفه حیاتی آن بندر بزرگ فاو است. به همین دلیل دولت عراق نباید اجازه دهد که پیشبرد یا رقابت کویت یا هند آن را تضعیف کند. علاوه بر سرعت بخشیدن به کار در «جاده توسعه»، یک چیز واضح است و آن اینکه اتکا به تولید نفت برای آینده بلندمدت قطعا انتخاب اشتباهی است. چنین است که کشورهای دیگر در حال دور شدن از آن بوده و خوشبختانه عراق هم به آنها پیوسته است. انتظار می رود این کریدور جریان های تجاری بین اروپا و آسیا را افزایش دهد و جایگزینی مقرون به صرفه تر برای مسیرهای دریایی سنتی از طریق کانال سوئز باشد.
پیامدهای «پروژه جاده توسعه» را از دو منظر می توان بررسی کرد:1. پیامدهای اقتصادی برای خاورمیانه
هدف این پروژه که پیش بینی می شود حدود 17میلیارد دلار هزینه داشته باشد و تا سال 2050 به صورت مرحله ای تکمیل شود، کاهش وابستگی منطقه به نفت از طریق تنوع بخشیدن به اقتصادها در لجستیک و تجارت است. زیرساخت ها شامل توسعه بندر بزرگ فاو در بصره است که از نظر ظرفیت و قابلیت از «جبل علی» در دبی فراتر خواهد رفت و عراق را به مرکز لجستیک جدید در خاورمیانه تبدیل خواهد کرد. این مسیر برای افزایش تجارت بین المللی و یکپارچگی اقتصادی، تثبیت عراق و شرکایش به عنوان بازیگران اصلی در لجستیک تجارت جهانی طراحی شده است. با کاهش زمان حمل ونقل بین آسیا و اروپا، این پروژه می تواند به عنوان «جاده ابریشم جدید» عمل کند و جایگاه ژئواکونومیک کل منطقه را تغییر دهد.
2. توسعه شهری و صنعتی
فراتر از لجستیک، این پروژه قصد دارد توسعه شهری را با شهرهای جدید و قطب های صنعتی در امتداد کریدور ایجاد کند. این پیشرفت ها برای تقویت اقتصاد محلی، ایجاد شغل و تقویت/بهبود پیشرفت های فناوری و تثبیت بیشتر چشم انداز اقتصادی منطقه در نظر گرفته شده است. این پروژه با وجود داشتن مزایای زیاد، با چالش های مهمی مانند هزینه های مالی هنگفت و پیچیدگی هماهنگی بین ذی نفعان مختلف بین المللی مواجه است. موفقیت این پروژه به ادامه همکاری و سرمایه گذاری قدرت های منطقه ای و بازیگران بالقوه جهانی مانند چین بستگی دارد که انتظار می رود نقش مهمی در تامین مالی ایفا کنند.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود